Dit project heeft als doel om een spraybare luchtwegstent te ontwikkelen die leidt tot minder complicaties in vergelijking met implanteerbare stents. De vloeistof zal bronchoscopisch worden gesprayd in de luchtweg, waar het zal uitharden tot een harde stent die de luchtweg openhoudt. Wij willen hierbij een materiaal ontwikkelen dat de kans op bacteriegroei en mucusophopingen zo klein mogelijk maakt. We zullen verschillende formuleringen synthetiseren en deze testen op hun spraybaarheid, bio-compatibiliteit, mechanische eigenschappen en ten slotte zal ook de werking ex vivo in een varkenslong worden getest. Deze studie zal belangrijk voorwerk genereren voor een grote vervolg-subsidie.

In RecovAir ontwikkelen we de eerste behandelstrategie gericht op genezing van COPD middels het herstel van beschadigde longblaasjes. Met behulp van een recent ontwikkelde micro/nanotechnologie ontwikkelen we een efficiënt afgiftesysteem (microgel) waarmee medicijnen en/of stamcellen lokaal in longblaasjes kunnen worden afgegeven en langdurig aanwezig blijven. Om de effectiviteit te bewijzen zullen we gebruik maken van geavanceerde kweekmodellen met onder andere COPD-longcellen, waarin we de groei en herstel van longblaasjes nabootsen. Uiteindelijk zullen we met onze strategie het herstel van longschade op maat stimuleren, wat bijdraagt aan een betere longfunctie, minder klachten en gezonder oud worden met betere kwaliteit van leven.

Eenrichtingsventielen zijn een effectieve behandeling voor ernstig emfyseem. Helaas kan het behandelvoordeel vaak van korte duur zijn ten gevolg van verlies van effect of complicaties door biofilmvorming en kolonisatie op het oppervlakte van de ventielen. Bacterie-overgroei kan het binnenste klepje van het ventiel doen verstoppen. Tevens kan dit leiden tot longinfecties of longontsteking. De huidige literatuur over dit onderwerp is zeer beperkt. Wij willen daar graag verandering in brengen door geavanceerde microbiële analysetechnieken toe te passen om het microbioom van de geïmplanteerde ventiel en het omliggende weefsel te karakteriseren. De resultaten van deze studie zullen een basis leggen voor toekomstig onderzoek naar de preventie en behandeling van implantaat-gerelateerde longinfecties

Dit onderzoeksvoorstel richt zich op het ontwikkelen van een model om longfibrose, een ernstige longaandoening, beter te begrijpen. Longfibrose is het gevolg van een teveel aan littekenweefsel in de longen, wat leidt tot een snelle achteruitgang van de longfunctie en patiënten overlijden vaak binnen vijf jaar na diagnose. Het model combineert long-organoïden (mini-longen in een schaaltje) met bepaalde immuuncellen (macrofagen) die worden gestimuleerd met een stof genaamd TGFβ. Het doel is om een model te maken dat beter inzicht geeft hoe macrofagen bijdragen aan de ontwikkeling van longfibrose en om nieuwe behandelingen sneller te kunnen testen.

In dit project ontwikkelen we een nieuwe manier om individuele genen in luchtweg epitheel cellen uit te schakelen, zodat de functie van astma of COPD genen kan worden bestudeerd in primaire cellen van de mens. We passen deze methode toe op PCDH1, een astmagen waarvan we de functie nog niet goed begrijpen. We zullen de effecten van PCDH1 verlies op de celsamenstelling en de barriere functie van het luchtweg epitheel onderzoeken. Deze workflow kan na ontwikkeling gebruikt worden door alle GRIAC onderzoekers voor functionele studies in humane luchtweg epitheelcellen.